ACTIVIDADE 9

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE9.
Os conceptos están definidos nas páxinas 49 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• (0.75 puntos) Módems (ADSL,cable e USB). Busca unha imaxe de cada un na rede.

 Os módems son dispositivos que permiten enviar ou recibir información a través dunha liña analóxica ou dixital. A palabra módem provén dos términos MOdular-DEModular e a súa misión consiste en converter o sinal dixital do ordenador en analóxica e viceversa.

En función da tecnoloxía empregada para transmitir a información distínguense varios tipos:

 -Módem ADSL. Emprega o fío de cobre dunha línea telefónica para a transmisión de datos de alta velocidade. Esta trecnoloxía denomínase asimétrica debido a que a capacidade de descarga (desde a rede ata o usuario) e a capacidade de subida de datos (en sentido inverso) no coinciden. A tecnoloxía que se emprega, ADSL2, ADSL+2 ou VDSL, proporciona gran ancho de banda que permite integrar na mesma liña de voz, datos videos e televisión de alta calidade, polo que é unha das máis empregadas.

-Cable Módem. Diseñado para modular o sinal de datos sobre unha infraestrutura de conexión por cable. Emprégase xeralmente para acceder a servizos de televisión por cable que, adicionalmente, proporcionan aceso a Internet de banda ancha.

-Módem USB. Emprega a banda ancha móbil para obter Internet en calquer lugar e momento, sempre que se dipoña de cobertura. Oferta diferentes velocidades en función do tipode conexión, GPRS, 3G ou 4G. Os teléfonos intelixentes pódense configurar como módem co que conectar outros dispositivos inalámbricamente.

• (0.75 puntos) Router. Busca unha imaxe na rede.

Un router é un dispositivo que permite interconectar diferentes redes informáticas, seleccionando a ruta de comunicación máis adecuada para o envío de datos. A maioría de routers tamén inclúen un módem coa tecnoloxía adecuada para a conexión a Internet.

• (0.5 puntos) Dispositivo PLC. Busca unha imaxe na rede.

 A tecnoloxía PLC (Power Line Communications) emprega a liña electrónica convencional para a transmisión de datos. Os dispositivos PLC teñen unha función similar á dun módem, aínda que neste caso empregan a rede eléctrica para a transmisión de datos. O seu uso permite, entre outras cosas, o acceso a Internet mediante banda ancha, a transmisión de vídeo de alta definición e o uso de telefonía IP.

•  (1 punto) Cableado de rede. Busca imaxes na rede onde aparezan os conectores RJ45 e ST e cables de par trenzado apantallado e fibra óptica. Nestes últimos deben estar indicadas as suas partes

  -Cabreado coaxial: Está formado por un hilo condutor central, protexidos das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. É similar ao que se usa para a a antea de televisión, aínda que actualmente está en desuso. 
  -Cabreado de para trenzado: Está constituído po catro pares de hilos. CAda par está entrelazado para diminuir  a interferencia eléctrica e evitar que se acople o sinal entre os pares. Dentro deste cabreado distínguense dous tipos:
  
  •   UTP. É un cable non apantallado. ë de baixo costo pero sensible a interferencias, polo que produce máis erros que outros cables.
  • STP. é un cable apantallado, é dicir, ten unha malla metálica arredor do cable que o protexe das interferencias electromagnéticas.
  • FTP. É un cable apantallado con blindaxe global que posee unha pantalla condutora de forma trenzada. Mellora a protección frente ás interferencias con respecto aos anteriores
  Existen diversas categorías de cables dependendo da súa velocidades de transmisión. As que están en uso son: categoría 5 (100Mbps), categoría 6 (1Gbps), categoría 7 (10 Gbps) e categoría 8 , que está en fase de desenvolvemento. O cableado de par trenzado emprega conectores RJ-45.     

 -Cable de fibra óptica: É unha fibra muy fina de material transparente, vidrio ou material plástico, pola que se envía un haz de luz. EStos cables constan dun grupo de fibras ópticas protexidas con filadura de aramida para facelos resistente á tracción, ademáis de estar protexidos por varios revestimentos. Os conectores máis empregados na fibra óptica para redes de área local son ST, LC, FC, e SC

ACTIVIDADE 7

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE 7.

Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

 

Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á figura 27 da páxina 44 do libro. 

Un disco duro é un dispositivo magnético empregado para almacenar gran cantidade de información. Componse de varios pratos apilados nun mesmo eixe que xira a gran velocidade dentro dunha caixa metálica selada. Entre os pratos, están situadas as cabezas de lectura-escritura que len e escriben nas dúas caras de cada disco.
Dependendo da tecnoloxía utilizada para a transferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos: IDE, SCSI, SATA, SAS, etc. O seu tamaño aumentou vertixinosamente, pasando do primeiro disco duro de 5 MB, que pesaba unha tonelada, ós discos actuais de varios TB cun tamaño maior ca un telefono móbil.

ESTRUCTURA DUN DISCO MAGNÉTICO:
Nun disco magnético diferéncianse:

• Caras: superficies superior e inferior de cada disco.

• Pistas: círculos concéntricos nos que se dividen cada cara do disco.

• Sectores: divisións que se fan en cada pista.

• Cilindros: conxunto de pistas que están aliñadas verticalmente en todas as caras. Este concepto utilízase nos discos duros, polo que en eles hai varios pratos con pistas en ambas caras.

Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria).

A memoria flash é un sistema de almacenamento estático que non necesita corrente para manter gardados os datos. Funciona mediante impulsos eléctricos e alcanza velocidades de funcionamento moi superiores a outros dispositivos, porque permite ler e escribir datos de forma simultánea.
Converteuse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información, xa que, entre as súaas características destacan a súa gran capacidade, as súas pequenas dimensións, o seu prezo alcanzable , a súa gran resistencia, a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade de emprego. Iso si, a vida dunha memoria flash non é indefinida: se cifran entre cen mil e un millón as veces que se pode gravar información nela.

Os tipos de memorias flash máis empregadas son:
-Memorias USB: Pequenos dispositivos cun chip de memoria flash. Conéctanse ao ordenador a través do porto USB en quente, é dicir, aínda que estea acendido. Xeralmente, non hai que instalar ningún software ni driver para utilizalas, xa que o sistema operativo as recoñece automaticamente.
-Tarxetas de memoria: Son soportes de almacenamento utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles, polo que adóitanse conectar ao ordenador a través dun lector de tarxetas de memoria para transferir a súa información. Existen multitude de tipos e formatos, en función do fabricante; algúns dos máis comúns son SD, MiniSD, MicroSD, nanoSD, Compact Flash, Memory Stick, xD, MMC,etc.

Unidade de estado sólido. Busca imaxe na rede.

Unha unidade de estado sólido ou SSD (Solid State Drive) é un dispositivo de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade. Ten o mesmo uso que os discos duros, pero non está formado por discos mecánicos, senón por memorias de circuítos integrados para almacenar a información, utilizando as tecnoloxías como a memoria flash, memoria SDRAM, etc. Ao non ter pezas móbiles , a unidade de estado sólido reduce drasticamente o tempo de procura e latencia, polo que converteuse nunha alternativa moito máis rápida que os discos duros.
As SSD fan uso da mesma interface que os discos duros e , polo tanto, son doadamente intercambiábeis sen ter que recorrer a adaptadores ou tarxetas de expansión para compatibilizalas co equipo.
Ao ser inmunes ás vibracións externas, son especialmente aptas para vehículos, ordenadores portátiles e outros dispositivos móbiles.